فصل اول - بخش اول
:: دعای عهد
از دعاهای مشهوری
که خواندن آن در عصر غیبت ولی عصر (ع) تأکید شده دعای عهد است، روایتی از
امام صادق(ع) نقل شده است که آن حضرت فرمود: هر کس چهل صبح این دعا را
بخواند، از یاوران قائم ما باشد و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خداوند
او را از قبر بیرون آورد که در خدمت آن جناب باشد و حق تعالی به ازای هر
کلمه، هزار حسنه به او دهد و هزار گناه از او ببخشد.
از این روایت، به
روشنی رجعت و بازگشت به دنیا در زمان ظهور حضرت قائم(عج) استفاده می‌شود،
همچنین در خود این دعا، به رجعت تصریح شده است، در فرازی از آن، یک مؤمن
مشتاق دیدار چنین دعا می‌کند:
«اللّـهُمَّ اِنْ
حالَ بَیْنی وَبَیْنَهُ الْمَوْتُ الَّذی جَعَلْتَهُ عَلى عِبادِکَ حَتْماً
مَقْضِیّاً فَاَخْرِجْنی مِنْ قَبْری، مُؤْتَزِراً کَفَنى، شاهِراً
سَیْفی، مُجَرِّداً قَناتی، مُلَبِّیاً دَعْوَةَ الدّاعی فِی الْحاضِرِ وَ
الْبادی»
خداوندا! اگر مرگ
بین من و مولایم حایل شد، مرا از قبرم بیرون آور، در حالی که کفن خود را به
کمر بسته باشم و با شمشیر کشیده و نیزه افراشته دعوت داعی حق را اجابت
کنم؛ در هر جا که باشم، چه در شهر و یا در قریه‌ها.
همان گونه که در
جملات اخیر ملاحظه می‌شود، دعا کننده از خداوند می‌خواهد، اگر قبل از ظهور
حضرت مهدی(عج) مرگ، او را در بر گرفت و از فیض دیدارش محروم شد، خداوند در
هنگام ظهور، او را زنده کند تا در رکاب آن حضرت با دشمنان خدا مبارزه کند و
پیروزی اسلام و خواری دشمنان را ببیند و این، یکی از اهداف رجعت است.
